In den beginne was er niks, behalve Bom, mijn oma. En ze is er nog steeds, al 91 jaar. Hierzie, dit is ze afgelopen zondag aan de BBQ-tafel. Bom heeft mij alles geleerd (behalve roken, in't café zitten, vloeken en "mij te bloot te kleren"... en eigenlijk heb ik dat bijna allemaal ook vanzelf weer afgeleerd). Bom heeft mij dus ook de liefde voor "het stikmachien" doorgegeven. Dat verhaal kon je hier al eens lezen.
Deze namiddag ben ik in de opbergdozen op zolder gedoken. Helaas, ik heb maar bitter weinig terug gevonden van vroeger. Ik stik al jaren maar ik maakte enkel rechtdoor-projectjes: gordijnen, servetten, tafellopers, enz. De enige overlevers zijn deze placemats.
Niks bijzonder, al zijn ze zeer "eloleo". Ook al kende ik geen enkele techniek (autodidact zijnde) en wist ik dus niet hoe je bv. hoeken proper afwerkt, toch moest alles altijd piekfijn in orde zijn (piekfijn naar mijn eigen normen, dat zijn misschien niet de uwe als u wel een gediplomeerde naaister bent... afin, ik wil maar zeggen dat ik soms een freak ben en das niks om over te stoefen, zene ). Deze placemats dateren uit de tijd dat ik voor het eerst met mijn lief ging samenwonen, 13 jaar geleden. En wat doet een meis dan als ze gaat samenwonen? Ze begint meteen vanalles te veranderen aan het kot van het lief! Er kwamen dus o.a. placemats en bijhorende bloemen op de muren van het terras. Die bloemen ben ik net gaan fotograferen (want het lief heeft dat kot later gewoon gekocht en woont er nu nog steeds), ze hebben de tand des tijds dus goed doorstaan... het lief en ik niet (het is wel nog steeds m'n beste maat, gelukkig!).
Ze zijn gemaakt met de stikmachine van de oma van het lief. Neen, geen vliegwiel-machien, wel oud maar gelukkig een electrische versie. Trouwens Mie, ik heb die machine daar laten staan toen ik verhuisd ben. Heb jij daar na mij niet op gestikt? Ah ja, "Mie" want dat oud lief is haar schoonbroer. We go a long way back ;-).
Ik kreeg dit stokje van Nele van De Naaiclub voor stoffige juffertjes. Zo gaat het in z'n werk:
1. Schrijf een blogje over de start en loopbaan van jouw passie. Je kunt het hebben over: je eerste creatie - jouw (stik)machine(s) - enkele mijlpalen - jouw 'meesters' - je topstuk - je werkplekje - weetjes - tips - ... 2. Knip en plak dit stukje tekst met de afbeelding in jouw blogje. 3. Geef het stokje door aan drie of meer gepassioneerde mensen (laat een berichtje achter op hun blog). 4. Laat je bij het eerste berichtje over hoe het begon (http://naaiclub.blogspot.com/2010/07/hoe-het-begon.html) een wederwoordje achter met een link naar jouw verhaal.En nu zou ik wel eens willen weten van Knofje, Lila en De Zuster Van hoe het bij hen begon. Doen jullie mee?
