Cosmo Bag

ps:
misschien toch even meegeven dat deze tas niet voor de shop van Van Katoen is, wel voor iemand in het bijzonder... maar ze weet het nog niet, dus sssshhhhht

1586!

1000 tassen in een kleine Ka

We vroegen slechts 750 tassen. We zongen al victorie toen na enkele weken bleek dat we dat aantal zeker zouden halen. Daarna werden we werkelijk bedolven onder de mails à la "wij zijn ook nog aan de slag". Vaak kwamen die pakketjes binnen per 10, 20, 30, .... tot zelfs 140 tassen per keer. Gisteren schreef ik de laatste exemplaren in: Jullie naaiden maar liefst 1586 boodschappentassen bij elkaar. Applaus! Van ons, voor jullie! Dankjewel en we zien elkaar op 14 april!

Un Air de Kiwano

Ik ken twee mooie mensen in het zuiden van Frankrijk. Allebei creatievelingen en gezegend met een zeer gezonde dosis nuchter verstand. Delphine en Cris zijn wel van een paar markten thuis, bv. thuis tussen de handgemaakte juwelen of mobielen.

Echt prachtig wat je met polymeerklei (fimo) allemaal kan doen. Alleen... dat lijkt mij zo'n geduldig werkje en geduld, dat heb ik niet. Dat is ook een van de redenen waarom ik graag stik, dat gaat nogal vooruit. Delphine heeft de gave duidelijk wel. Ze maakt kleine schilderijtjes die je kan dragen om je hals of je vinger.



Cris reisde al de hele wereld rond. Hij maakt mobielen, meestal in de vorm van vissen, die elk een eigen karakter hebben of een bepaalde emotie uitdrukken. Ze zijn allemaal gemaakt uit gerecupereerd materiaal.



In hun tuin in Frankrijk kweken ze vergeten groenten of soorten die je niet courant aantreft in de winkel. Bv. paarse tomaten. "Welke kleur hebben die als ze rijp zijn?", vroeg mijn oma... "Ewel paars, hè bom!", al denk ik dat ze me nog altijd niet gelooft ;-).

*let op het detail linksboven op hun site: "en mémoire de Dirk". Dat is de link tussen mij en Delphine. Op een fractie van een seconde heeft Dirk vorige zomer ons leven op z'n kop gezet, door er ineens niet meer te zijn... broer van Delphine, schoonbroer van Cris, zoon, schoonzoon, lief, beste vriend, taikoleraar, soulmate,... en voor mij iemand die heel diep in mijn hart zat en daar altijd zal verblijven.

Het is een 'seljakott', ofwel een...

Snel klaar, dat wel, maar volgende keer de paspel niet meer doorstikken, de vorm nog wat aanpassen, de blauwe tunnel bovenaan anders bevestigen en een extra zakje met rits in de zijkant verwerken... dus toch eigenlijk helemaal anders.

De tas voor Birgit

Birgit, één van de dochters van Tante Hilde, had een tas nodig. Een klarinet-tas, om precies te zijn. Om mij helemaal in verwarring te brengen: ze had een tas nodig waar ze haar bestaande klarinet-koffertje zou kunnen insteken, samen met de staander voor de partituren en er was ook een vakje voor de agenda en die partituren gewenst. Ik werd dus eigenlijk gevraagd om een tas voor een andere tas te maken... eer ik dat begrepen had ;-).

Tante Hilde gaf me de maten door. Het mocht een rechthoekig model - het koffertje is immers ook rechthoekig - met twee vakken zijn. En Birgit houdt van blauw.

Zo gevraagd, zo gedaan. De rits liet ik bewust tot over de rand open gaan omdat je het koffertje en de papieren dan zonder gewring in de tas kan schuiven. Ik bevestigde een paar schouderbanden en ook een paar korte handvaten omdat het wel handig is om zo'n tas in de hand te kunnen dragen, zonder dat ze over de grond sleept uiteraard.

Stig en ik zouden de tas dan zelf afgeven op de boerderij, daar keken we echt naar uit! Maar enkele dagen vooraf voelde ik mij niet zo lekker en een uur later nog veel minder goed en tegen de avond lag ik horizontaal met griep in de zetel... en de 4 dagen die daarop volgden ook. Daarna schoot er niet veel tijd meer over (door andere bezigheden, je weet wel) maar Hilde en Birgit, dat bezoek plannen we beslist nog een keer! Veel plezier met de tas!

Blo(e)mt u nog wel eens?

BLOM
BLOEM

Blauw

Op een grijze zondagnamiddag trok ik naar C-Mine in Genk voor een bezoek aan Handgema(r)kt. C-Mine is een prachtige, gerenoveerde oude mijnsite (Winterslag) die dankzij de vele kleurrijke kraampjes toch een zonnige uitstraling kreeg. Een van de standhouders was onze Leuvense webshop bambiblauw, opgericht door Lieselot. Ik leerde haar een paar maanden geleden kennen toen ze lid werd van Het Leuvens Stiksel en over enkele weken kan je zelf ook kennis maken met deze sympathieke dame want bambiblauw is een van de standhouders op Van Katoen.



Bambiblauw is Lieselot, 32 jaar, deeltijds vroedvrouw op het bevallingskwartier van UZ Leuven. Geboren en getogen in Leuven en graag bezig met vanalles en nog wat. Bambiblauw is sinds kort ook Stijn, 32 jaar, partner en bijna-man van Lieselot, terhulpsneller van het jaar op alle bambiblauw-gebied. Na een drukke job als spoedverpleegkundige, werkt hij nu deeltijds als zelfstandig thuisverpleegkundige en deeltijds als Bambiblauwer-van-dienst.



En de vraag die nu toch op mijn lippen brandt: waar komt de naam bambiblauw vandaan?

"Dat het iets met "bambi" moest zijn, stond al snel vast. Ik heb altijd al iets met bambi gehad. Het heeft iets schattigs en retro. Overal in ons huis en tussen onze spulletjes komen bambi's voor. Het "blauw" verwijst naar de lievelingskleur-van-het-moment, de fleurige en felle kleuren van de stoffen."

*helaas momenteel uitverkocht, in de loop van april opnieuw beschikbaar

Winkelplannen?

"Als kind al pakte ik graag kadootjes in. En eigelijk doe ik dat nog steeds heel graar. Een eigen stoffenwinkeltje lijkt me super maar mijn job als vroedvrouw opzeggen zie ik ook niet zitten. Dat zit in je bloed en daar kom je niet zomaar vanaf. "



Je grootste stoffendroom?

"De grootste bambiblauw-droom die we hadden, is het voorbije jaar werkelijkheid geworden. De mensen die enthousiast zijn, de leuke reacties die we krijgen van klanten en webshop-collega's. De nieuwe grootste Bambiblauw-droom, die kunnen we niet verklappen want dat is het geen verrassing meer als het zover is! Want dromen komen blijkbaar toch ooit uit... als je er maar hard genoeg voor gaat ;-)."

En toen kon ik het niet meer laten en ik kocht ik een paar stoffen waarmee ik morgen wat ga maken! Iets met tricot en iets met de Candy...
Dankjewel Lieselot en Stijn!