Dinsdag ging ik kijken in de postbus en jawel, de eerste boodschappentasjes zijn toegekomen. Dankjewel Els (links) en Caroline (rechts)!
De eerste tassen in mijn handen bedoel ik dan want ik zag er online al heel wat passeren. De allersnelste zal wel Jos geweest zijn. Slechts enkele uren nadat de oproep verscheen, stuurde zij mij al een foto van haar exemplaren door. Binnen die tijd was het ook al in kannen en kruiken dat Jos* ons Nederlands verzendpunt zou worden. Heel leuk om te zien dat Van Katoen ook bij onze Noorderburen leeft.
Tegelijk met de vele enthousiaste reacties verscheen er ook een kritische vraag: of het niet contraproductief is dat we die tassen zomaar weggeven, ze brengen op deze manier niets op? Per slot van rekening steken mensen daar wel tijd en stof en postzegels in. Dat is een terechte vraag want ik ben niet helemaal duidelijk geweest in de uitleg van de oproep.
In de Van Katoen-shop zullen we allerlei verkopen, van haarspeldjes tot rokken en kleedjes. De prijzen van die stukken liggen navenant uit elkaar. Uiteraard geven we geen boodschappentas mee voor de aankoop van een piepklein accessoire. Er staat inderdaad een minimum aankoopbedrag van 10 euro tegenover.
Ook al verkopen we de tassen niet, ze brengen wel degelijk wat op voor Van Katoen. Dat is niet meteen in euro's te vertalen, tenzij dat je uitrekent hoeveel plastic of papieren boodschappentassen we nu niet moeten kopen. Er is uiteraard ook het ecologisch aspect. En bovenal, sinds de oproep zijn er al tientallen mails binnen gekomen van mensen die zeggen dat ze niet kunnen komen op 14 april maar wel via een boodschappentas willen steunen... echt, het is hartverwarmend om die mails te lezen en om de banner meer en meer te zien opduiken. We willen Van Katoen als een lopend vuurtje door blogland sturen. Dat we zoveel mogelijk mensen aansteken en overtuigen om op 14 april naar Gent af te zakken, dat zal uiteraard heel wat opleveren.
Aan iedereen dus een welgemeende DANKJEWEL! In totaal registreerden we al enkele honderden tassen 'in de maak'. Van zodra ze bij mij of bij Jos toekomen, gaat de teller naar omhoog en verschijnen de bijhorende links.
* Jos werkt in Nederland ook aan een goed-doel project (1111marathon) en Jos, ik ben op iets aan het broeden want voor wat, hoort wat. Je hebt nog iets van me tegoed.
De eerste tassen in mijn handen bedoel ik dan want ik zag er online al heel wat passeren. De allersnelste zal wel Jos geweest zijn. Slechts enkele uren nadat de oproep verscheen, stuurde zij mij al een foto van haar exemplaren door. Binnen die tijd was het ook al in kannen en kruiken dat Jos* ons Nederlands verzendpunt zou worden. Heel leuk om te zien dat Van Katoen ook bij onze Noorderburen leeft.
Tegelijk met de vele enthousiaste reacties verscheen er ook een kritische vraag: of het niet contraproductief is dat we die tassen zomaar weggeven, ze brengen op deze manier niets op? Per slot van rekening steken mensen daar wel tijd en stof en postzegels in. Dat is een terechte vraag want ik ben niet helemaal duidelijk geweest in de uitleg van de oproep.
In de Van Katoen-shop zullen we allerlei verkopen, van haarspeldjes tot rokken en kleedjes. De prijzen van die stukken liggen navenant uit elkaar. Uiteraard geven we geen boodschappentas mee voor de aankoop van een piepklein accessoire. Er staat inderdaad een minimum aankoopbedrag van 10 euro tegenover.
Ook al verkopen we de tassen niet, ze brengen wel degelijk wat op voor Van Katoen. Dat is niet meteen in euro's te vertalen, tenzij dat je uitrekent hoeveel plastic of papieren boodschappentassen we nu niet moeten kopen. Er is uiteraard ook het ecologisch aspect. En bovenal, sinds de oproep zijn er al tientallen mails binnen gekomen van mensen die zeggen dat ze niet kunnen komen op 14 april maar wel via een boodschappentas willen steunen... echt, het is hartverwarmend om die mails te lezen en om de banner meer en meer te zien opduiken. We willen Van Katoen als een lopend vuurtje door blogland sturen. Dat we zoveel mogelijk mensen aansteken en overtuigen om op 14 april naar Gent af te zakken, dat zal uiteraard heel wat opleveren.
Aan iedereen dus een welgemeende DANKJEWEL! In totaal registreerden we al enkele honderden tassen 'in de maak'. Van zodra ze bij mij of bij Jos toekomen, gaat de teller naar omhoog en verschijnen de bijhorende links.
* Jos werkt in Nederland ook aan een goed-doel project (1111marathon) en Jos, ik ben op iets aan het broeden want voor wat, hoort wat. Je hebt nog iets van me tegoed.
