Ook toen we bij bommeke (overgrootmoeder van Stig) op bezoek gingen, beterde de droeve situatie niet. Of toch een beetje want de zon scheen.
En toen de zon alweer verdwenen was en wij dringend naar huis moesten vertrekken en dus helemaal geen tijd hadden voor een derde photoshoot... Juist, toen wilde Stig plots, met draakje en-al, de hele tuin (40are!) afstruinen.
Eind goed, al goed. Draakje ligt nu mee in bed, er heerst vrede en er is liefde. De wegen van een drie-jarige zijn ondoorgrondelijk!
(PS: en daarna hing hij Draakje weer aan de kapstok en NOOIT werd er nog naar omgekeken, tsss)
