Birgit, één van de dochters van Tante Hilde, had een tas nodig. Een klarinet-tas, om precies te zijn. Om mij helemaal in verwarring te brengen: ze had een tas nodig waar ze haar bestaande klarinet-koffertje zou kunnen insteken, samen met de staander voor de partituren en er was ook een vakje voor de agenda en die partituren gewenst. Ik werd dus eigenlijk gevraagd om een tas voor een andere tas te maken... eer ik dat begrepen had ;-).
Tante Hilde gaf me de maten door. Het mocht een rechthoekig model - het koffertje is immers ook rechthoekig - met twee vakken zijn. En Birgit houdt van blauw.
Zo gevraagd, zo gedaan. De rits liet ik bewust tot over de rand open gaan omdat je het koffertje en de papieren dan zonder gewring in de tas kan schuiven. Ik bevestigde een paar schouderbanden en ook een paar korte handvaten omdat het wel handig is om zo'n tas in de hand te kunnen dragen, zonder dat ze over de grond sleept uiteraard.
Stig en ik zouden de tas dan zelf afgeven op de boerderij, daar keken we echt naar uit! Maar enkele dagen vooraf voelde ik mij niet zo lekker en een uur later nog veel minder goed en tegen de avond lag ik horizontaal met griep in de zetel... en de 4 dagen die daarop volgden ook. Daarna schoot er niet veel tijd meer over (door andere bezigheden, je weet wel) maar Hilde en Birgit, dat bezoek plannen we beslist nog een keer! Veel plezier met de tas!
